Μελέτες προσβασιμότητας

Ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης και διαφοράς ύψους δε συνιστώνται και οι διάδρομοι επιβάλλεται να μην έχουν εμπόδια όπως υπερυψωμένα φρεάτια, διασκορπισμένα σκαλιά ή χαμηλά κλαδιά δέντρων.

Η μέγιστη κλίση που μπορούν να έχουν οι λοφίσκοι του κήπου, ώστε να θεωρούνται άνετα προσβάσιμοι, είναι 1:20. Μπορούν όμως να υπάρξουν αρκετές πλαγιές, που θα απαιτήσουν μεγάλες αλλαγές επιπέδων και επομένως δαπανηρά χωματουργικά έργα. Στην περίπτωση αυτήν, μπορεί να τροποποιηθεί ελαφρώς η υπάρχουσα τοπογραφία και να διαχωριστούν οι πλαγιές σε μικρούς λοφίσκους που να δημιουργούν απομονωμένες υποπεριοχές ή να αποτελούν περιοχές πρόκλησης και παιχνιδιού.

Η άριστη κυρτότητα του δρόμου είναι αυτή που αντιστοιχεί σε κλίση 1:100 (1%), ενώ η μέγιστη κυρτότητα προτιμάται να μην ξεπερνάει το 1:50 (2%).  Η κλίση 1:100 δίνει άριστη αποστράγγιση, όταν η πλακόστρωση αποτελείται από δεμένα υλικά με υπόστρωμα κονιάματος. Αν χρησιμοποιηθούν άλλα υλικά, για να υπάρξει καλή αποστράγγιση, απαιτείται μεγαλύτερη κλίση. Στην περίπτωση αυτή είναι προτιμότερο να υπάρχει ένας ή περισσότεροι αγωγοί αποστράγγισης, που να διατρέχουν παράλληλα στην κατεύθυνση του δρόμου, ώστε να επιμερίζεται η κυρτότητα του δρόμου και να παραμένει μέσα στα επιθυμητά όρια.

Η διαχείριση των μεγαλύτερων κλίσεων γίνεται με τη χρήση σκαλοπατιών και ραμπών.

Σκαλοπάτια:  Τα σκαλοπάτια μιας σκάλας θα πρέπει να έχουν σταθερό πλάτος και ύψος και, αν είναι δυνατό, οι αναλογίες πατημάτων προς τα ρίχτια να είναι ίδιες σε όλο τον κήπο. Πολλές φορές οι σκάλες είναι βαμμένες και φτιαγμένες από τέτοια υλικά, που δε διακρίνονται εύκολα τα σκαλοπάτια, αλλά δίνουν την εντύπωση ενός σταθερού επιπέδου. Στους δημόσιους χώρους η αρχή και το τέλος των σκαλοπατιών πρέπει να τονίζονται τόσο με τη χρήση έντονου χρώματος όσο και με πλακόστρωση με τραχιά υφή. Για να διακρίνονται εύκολα τα σκαλοπάτια είναι προτιμότερο τα πατήματα να έχουν διαφορετικό χρώμα από τις ποδιές του σκαλοπατιού, είτε να υπάρχει μια έντονη λωρίδα διαφορετικού χρώματος στην άκρη του κάθε σκαλιού. Ένας άλλος τρόπος είναι τα μέτωπα των σκαλιών να έχουν μια ελαφριά κλίση προ τα μέσα ή τα σκαλιά να προεξέχουν περισσότερο από τριάντα χιλιοστά από το σημείο τομής τους με το ρίχτι, ώστε η σκιά του κάθε σκαλοπατιού να δείχνει που ακριβώς είναι το πάτημά του.

Στα σκαλοπάτια το πάτημα πρέπει να είναι τουλάχιστον είκοσι οκτώ  εκατοστά και το αντίστοιχο ύψος του κάθε σκαλοπατιού να μην ξεπερνάει τα δεκαπέντε εκατοστά. Το πιο πλατύ πάτημα και η πιο χαμηλή ποδιά είναι προτιμότερα. Αν υπάρχει μια σειρά από σκαλιά, τότε όλα τα σκαλοπάτια, που αποτελούν τις συνεχόμενες σκάλες, θα πρέπει να έχουν σταθερά μεγέθη, ενώ το μέγιστο ύψος για κάθε σκάλα είναι 1,2  μέτρα. Ανάμεσα στις σκάλες χρειάζεται ένας επίπεδος χώρος για ανάπαυση, που θα έχει ελάχιστο μήκος 1,5  μέτρα. Τα μονά σκαλιά καλό είναι να αποφεύγονται και αντί αυτών να δημιουργείται μια ράμπα. Τη νύχτα επιβάλλεται να υπάρχει φωτισμός, αν όχι σε όλο το μήκος της σκάλας, τουλάχιστον στα πρώτα σκαλοπάτια, γιατί συνήθως εκεί παρατηρούνται τα περισσότερα ατυχήματα που συμβαίνουν μέσα στον κήπο

Ράμπες: Οι ράμπες πρέπει, να έχουν ίσιο τελείωμα τουλάχιστον 1,2  μέτρα μπροστά από την πόρτα. Αν η πόρτα ανοίγει προς τη ράμπα, τότε χρειάζεται επιπλέον χώρος για το άνοιγμα της πόρτας. Περιοχή για μανούβρα γύρω από την πόρτα είναι ιδιαίτερα αναγκαία, καθώς ασθενείς, νέοι στη χρήση του αναπηρικού καροτσιού ή τροχήλατου φορείου δεν μπορούν από μόνοι τους να ανέβουν τη ράμπα εύκολα.  Τα κεκλιμένα επίπεδα χρειάζεται να είναι όσο το δυνατόν πιο επιμήκη, με λίγη κλίση και αρκετές στάσεις ξεκούρασης. Η μέγιστη επιτρεπόμενη κλίση της ράμπας είναι η 1:15, αλλά η 1:20  (5%) είναι σαφώς προτιμότερη. Ράμπες  με μήκος μεγαλύτερο από 15 μέτρα ή κλίση μεγαλύτερη από 1:12 (9%) επιβάλλεται να έχουν κουπαστές. Αν η κλίση είναι μεγαλύτερη από 1:20, τότε πρέπει τουλάχιστον κάθε 30 μέτρα να διακόπτεται το κεκλιμένο επίπεδο από επίπεδες πλατφόρμες με μήκος το λιγότερο 1,8 μέτρα. Επιπλέον, ράμπα με κλίση μεγαλύτερη από το 1:15, δεν πρέπει να είναι μακρύτερη από 10 μέτρα

Στην αρχή και στο τέλος τόσο της ράμπας όσο και της σκάλας, καλό είναι να υπάρχουν αλλαγές υφής και φωτισμός, για να σηματοδοτούν την ύπαρξή της.

Λόγω της κλίσης που έχουν, μπορούν να αποτελέσουν σοβαρό κίνδυνο, όταν είναι βρεγμένες. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να κατασκευάζονται από υλικά που δε γλιστράνε σε οποιεσδήποτε συνθήκες, να έχουν ελαφριά κάθετη κλίση για αποστράγγιση και έκθεση τέτοια, ώστε να τις βλέπει ο ήλιος, για να μην παγώνουν το χειμώνα.